همه ما وقتی دلمان از ناملایمات زندگی می‌گیرد سری به عکس‌های قدیمی می‌زنیم تا یادآور خاطرات کودکی و دورهمی‌های خانوادگی در حین سادگی وبی ریایی آن دوران باشد و یا سری به وسایل قدیمی مادربزرگ‌هایمان می‌زنیم تا وجودمان را اندکی از دنیای پرآشوب جدا کرده و دقیقه‌ای خود را درگذشته فرض کنیم. اغلب مردم مجموعه‌داری را با سکه یا تمبر می‌شناسند ولی دنیای مجموعه‌داری آن‌قدر متنوع و وسیع است که شامل همه نوعشی بنا به سلیقه هر شخص را شامل می‌شود مانند مدال، سنگ‌های معادن، فندک، کبریت، کلاه یا ... کم‌کم افرادی به نام مجموعه‌دار باعلاقه و هزینه شخصی نسبت به جمع‌آوری و خرید آثار کردند. شاید دلشان نمی‌آمد این هویت تاریخی کشور سر از موزه‌های خارج درآورد و یا به‌مرورزمان در اثر نبود شرایط حفاظتی، سهوی یا عمدی از بین برود. این افراد به‌حق حافظان اصلی فرهنگ و تاریخ این مرزوبوم هستند که عمر ارزشمند خود را صرف حفظ و نگهداری آثار کرده‌اند.
استان زنجان با پیشینه تاریخی فرهنگی چندین هزارساله خود علاقه‌مندان بسیاری در این حوزه دارد که سالیان متمادی در این زمینه فعالیت و زحمت‌کشیده‌اند. در این میان دکتر نصراله عباسی استاد زمین‌شناسی دانشگاه زنجان با توجه به تخصص و علاقه خود به جمع‌آوری کمیاب‌ترین فسیل‌ها پرداخته است همین‌طور محسن محمدی مجموعه‌دار سنگ‌های تزیینی قیمتی و فسیل، محمدرضا جرجیسی مجموعه‌دار چاقو، مرتضی صمیمی فرد مجموعه‌دار اشیاء تاریخی فرهنگی مجاز از قبیل سکه، فندک، عینک‌های قدیمی و..، مجموعه‌دار اسناد خطی وابسته به مسجد سید زنجان و مجموعه‌داری اشیای اهدایی به موسسه خیریه مهرانه 6 مجموعه‌داری هستند که مجوز قانونی نمایش را از وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اخذ کرده و منتظر حمایت دولتی برای نمایش آثارشان هستند و سه مجموعه‌دار با عنوان اسناد خطی خانوادگی، کبریت و فسیل درخواست اخذ مجوز کرده‌اند که رسیدگی در حال انجام است.
با توجه به اینکه خروج اشیای تاریخی فرهنگی از کشور ممنوع است و ارزشمند بودن نیت مجموعه‌داران در جمع‌آوری آثار تاریخی فرهنگی و طبیعی و لزوم حمایت از این قشر فرهنگی از قبیل اعطای مجوزهای قانونی، قرار دادن محل مناسب برای نمایش و درآمدزایی برای این افراد باعث می‌شود که این آثار به‌صورت قاچاق از کشور خارج نشده و هویت و شناسنامه تاریخی کشور برای آیندگان باقی بماند.
مجموعه‌داران باید نسبت به دریافت مجوزهای لازم اقدام کنند تا برای نمایش آثار خود تحت حمایت وزارت میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی کشور قرار گیرند. نمایش اشیا هزینه‌های زیادی در بردارد و مجموعه‌داران می‌توانند بنا به نوع مجموعه‌ای که دارند با حمایت ارگان‌ها وادارات دیگر دولتی یا بخش خصوصی به راه‌اندازی موزه اقدام کنند. بی‌تردید حفظ این آثار در کشور باعث می‌شود آثار از گنجه خانه‌ها بیرون آید و در مکان مناسب زمینه مطالعه پژوهشگران و محققان فراهم شود. باشد که با حمایت مسئولان بتوان زمینه رشد موزه‌های خصوصی را فراهم و این مکان‌های فرهنگی آموزشی بیشتری را به‌عنوان مهم‌ترین شاخصه هر شهری راه‌اندازی کرد.
انتهای پیام/
